Sztuka Aukcji z Christie’s

W początkach grudnia, w Rapaport Magazine,  ukazał się wywiad przeprowadzony przez Martina Rapaporta. Jego rozmówcą był  François Curiel – Dyrektor Wykonawczy Christie’s. Wywiad nazywał się Sztuka Aukcji i pod tym samym tytułem zamieszczamy jego tłumaczenie.

To bardzo ciekawe i interesujące wypowiedzi znawcy tematu.

Dzisiaj część pierwsza.

François Curiel rozpoczął karierę w 1969 roku w Christie’s w Londynie jako stażysta. W latach 2010-2017 mieszkał w Hongkongu, zajmując kierownicze stanowiska w Londynie, Madrycie, Nowym Jorku, Genewie i Paryżu. Obecnie  działa z Paryża jako przewodniczący na Europę. Jest światowej sławy specjalistą od biżuterii. Kieruje także globalnym działem produktów luksusowych Christie’s. Zasiada w zarządzie firmy macierzystej domu aukcyjnego i jest członkiem grupy wykonawczej Christie’s, która nadzoruje działalność firmy na całym świecie. W 2016 roku Curiel został odznaczony medalem Francuskiej Legii Honorowej.

Jak pandemia wpłynęła na Christie’s?

Covid-19 był katastrofalnym ciosem dla świata. W odpowiedzi świat biznesu nauczył się iść naprzód, przenosząc wszystko do sieci. Cyfryzacja jest procesem ciągłym i w żadnym wypadku nie jest wynalazkiem w ramach nowego porządku, ale pandemia ukoronowała ją jako sposób na prowadzenie biznesu, każdego biznesu.

W Christie’s zaczęliśmy opracowywać naszą strategię e-commerce ponad 10 lat temu i mieliśmy już solidny system działający jeszcze przed uderzeniem Covid-19. Więc nie tylko dobrze znosimy burzę, ale także jesteśmy w stanie unieść się na falach online i przenieść biznes w nowe miejsce.

Jak wszedłeś do branży?

Jako stażysta. W 1969 byłem studentem prawa w Paryżu i mój ojciec chciał, żebym pracował podczas naszej dwumiesięcznej wakacyjnej przerwy i ćwiczył mój angielski. Przedstawił mnie ówczesnemu prezesowi Christie’s London, Peterowi Chance, który zorganizował staż w dziale biżuterii. Tam pracowałem pod kierunkiem Alberta Middlemissa, głównego eksperta od biżuterii. Gdy pod koniec sierpnia miałem wracać na studia, ktoś odszedł z wydziału, a Middlemiss, który zobaczyła, że ​​tak dobrze się bawię, zaoferował mi pracę, którą przyjąłem. Nigdy nie wróciłem na studia prawnicze i nadal tu jestem… 52 lata później. Często myślę o słynnych słowach Konfucjusza: „Wybierz pracę, którą kochasz, a nigdy w życiu nie będziesz musiał pracować”.

Jaka jest najciekawsza biżuteria, którą widziałeś?

W swojej karierze natknąłem się na tak wiele ekscytujących klejnotów, że nigdy nie będę w stanie wybrać tylko jednej sztuki, nawet jeśli od tego by zależało moje życie. Ale mogę powiedzieć, że kolekcja Elizabeth Taylor, którą Christie’s sprzedała w 2011 roku, była marzeniem. Sama kolekcja była bardzo obszerna i różnorodna, każdy egzemplarz najlepszy w swoim rodzaju; najjaśniejsze klejnoty, najbogatsze naturalne perły, wiele wysokiej jakości diamentów, szafiry z Kaszmiru, rubiny birmańskie, kilka bardzo dobrze sygnowanych kawałków, zarówno w stylu vintage, jak i współczesnym, i oczywiście najsilniejsze pochodzenie siódmej co do wielkości kobiecej legendy klasycznego kina Hollywoodzkiego. Po prostu nie ma nic takiego drugiego. To jak drużyna piłkarska z Cristiano Ronaldo. Powierzenie takiej kolekcji jest rzeczywiście szczytowym punktem w czyjejkolwiek karierze.

Czy kiedykolwiek spotkałeś Elizabeth Taylor?

Tak. Przez ostatnie 10 lat jej życia corocznie robiliśmy wyceny jej kolekcji. Była bardzo aktywnym kupcem i za każdym razem, gdy Ją odwiedzaliśmy, odkrywaliśmy nowe, ciekawe przedmioty.

Jej publiczny wizerunek to piękno i glamour, ale mieliśmy zaszczyt być świadkiem innej strony pani Taylor. Była ekspertem  od biżuterii a Jej wiedza rozległa i chętnie dzieliła się nią. Bardzo miło wspominam ją i wspólnie spędzony czas.

Czy była tak interesująca jak jej biżuteria?

Zdecydowanie, jeśli nie więcej. Była bardzo dobrze poinformowaną kolekcjonerką i znała wszystkie historie kryjące się za każdym dziełem. Dobrze znała geograficzne pochodzenie swoich kolorowych kamieni, jakość swoich diamentów i pochodzenie historycznych klejnotów, które nabyła. Krój, kolor, przejrzystość i masa w karatach nie były dla niej tajemnicą.

Jak ważna jest proweniencja, historie i ludzie stojący za biżuterią?

Rzeczy wcześniejsze posiadanie przez członków rodziny królewskiej, arystokratów lub celebrytów zwiększają autentyczność i nadają dziełom osobowość. Może to dramatycznie zwiększyć wartość przedmiotu ponad jego fizyczną wartość. Tak więc oprócz 4C dodajemy teraz „P” od pochodzenia.

Opowiedz mi o aukcji Marii Antoniny, która właśnie odbyła się w Genewie.

Maria Antonina (1755-1793), królowa Francji, kupiła  parę bransoletek od firmy o nazwie Boehmer w 1776 roku. Klejnoty zostały dostarczone jej córce Madame Royale (1778-1851). Były przekazywane przez pokolenia potomków Madame Royale. Bransoletki zawsze pozostały w rodzinie, a Christie’s powierzono ich zaprezentowanie światu. Szacowane na 2 do 4 milionów dolarów, w efekcie przyniosły 8,2 miliona dolarów (Christie’s Geneva 9 listopada, zdjęcie poniżej).

Czy powiedziałbyś, że to pochodzenie stworzyło wartość biżuterii?

Kamienie są prawdopodobnie warte około 100 000 dolarów, więc zrealizowane 8,2 miliona dolarów było 82-krotnością wartości diamentów. Wszystko to, ze względu na królewskie pochodzenie. A więc tak, nie można lekceważyć wpływu pochodzenia. W tym konkretnym przypadku moc „P” przyćmiła wszystkie 4C!