Od białych do kolorowych piękności.
Pierwsza pisemna wzmianka o diamentach została odnaleziona we wczesnym tekście sanskryckim, ale o diamentach wspomniano także w Księdze Wyjścia i innych starożytnych dokumentach. Najwcześniejszym znanym miejscem pochodzenia diamentów były Indie, gdzie w osadach aluwialnych wśród żwiru w korytach rzek odkryto surowe kamienie. Diamenty indyjskie wydobywano w rzekach Panna, Penner i Ganges. Najsłynniejsza z wczesnych odkryć jest kopalnia Golconda, która słynie z dużych, wysokiej jakości kamieni.
Pionierem handlu diamentami w III wieku byli kupcy z Indii, którzy wysyłali towary przez Morze Czerwone lub Zatokę Perską do głównych portów śródziemnomorskich.
W średniowieczu uzdrawiające właściwości wielu kamieni szlachetnych były źródłem dyskusji, ale i zainteresowania oraz nadziei. Diamenty uważano za niezwykle potężne, zdolne zarówno do ochrony, jak i zniszczenia. Diamenty zawierały moc wygrywania bitew i nadawania siły, piękna i długiego życia.
Znaczącą postacią dla diamentów w XVII wieku była Jean-Baptiste Tavernier (1605-1689) nazywany ojcem nowoczesnego handlu diamentami. Podróżował często tam i z powrotem pomiędzy Indiami Francją. Skrzętnie wszystko opisywał. Jego dzienniki podróży zawierają bogactwo informacji i opisów niektórych z najbardziej legendarnych indyjskich diamentów.
Les Six Voyages de Jean-Baptiste Tavernier, zostały opublikowane w Paryżu w 1676 roku. Europa przeczytała o jego niesamowitych przygodach. Książka zawierała wiele ilustracji kamieni szlachetnych których był właścicielem a które następnie sprzedał Ludwikowi XIV, Królowi Słońca.
Tavernier jest prawdopodobnie najbardziej znany z tego, że przewiózł dwa niezwykłe kamienie z Indii: diament Koh-i-Noor i Hope.
Sto lat później produkcja w Indiach zaczęła spadać. Pojawiło się za to kolejne źródło pozyskiwania diamentów-Brazylia. Legenda głosi, że diamenty portugalski osadnik, który kiedyś mieszkał w Indiach. Zobaczył poszukiwaczy złota używających nieoszlifowanych diamentów jako żetonów do zakładów w lokalnych grach karcianych.
W ciągu pięciu lat prowincja Minas Gerais stała się kwitnącym okręgiem diamentów. Handel kontrolowali Portugalczycy. Diamentowa dzielnica, zwana „Serra do Frio”, zaciekle konkurowała z Indiami. Rynek został zalany nowymi diamentami z Brazylii i ceny znacznie spadły. W latach 1725-1870, wydobyto prawie 17 milionów karatów. Brazylia wyprzedziła Indie i stała się głównym producentem diamentów na świecie. Można sobie wyobrazić jak na tym skorzystała Portugalia.
Od połowy XIX wieku pojawił się kolejny kraj z ogromnymi zasobami diamentów. Ten kraj to RPA.
Dwa duże nieoszlifowane diamenty odkryte przez lokalnych chłopów z farmy w RPA, wzbudziły ogromne zainteresowanie, które doprowadziło do południowoafrykańskiej gorączki diamentowej. Kopalnie diamentów w Afryce Południowej stały się najbardziej zasobnymi kopalniami diamentów na całym świecie i nadal są.
Oprócz odkryć diamentów w Rosji i Kanadzie, najważniejszym osiągnieciem w historii diamentów okazała się australijska kopalnia Argyle. Diamenty w tym kraju odkrywano już w 1851 roku, Dopiero ponad sto lat później poszukiwacze zaczęli interesować się australijskimi diamentami. W 1985 roku odkopano złoża Argyle i po raz kolejny światowy rynek diamentów przesunął się na inny kontynent. Kopalnia nazwana na cześć istniejącego pobliskiego jeziora, po raz pierwszy w historii zapewniła regularne wydobycie różowych diamentów o małych rozmiarach. Klejnoty z Argyle są zwykle dość małe, a kryształy są na ogół wadliwe i mają niedoskonałości. Większość wydobywanych kamieni jest przeznaczona do użytku przemysłowego. Jednak to właśnie ta kopalnia, znana z niezwykłego asortymentu nie tylko różowych ale i fioletowych diamentów, zwróciła uwagę opinii publicznej na niezrównane piękno i rzadkość kolorowych diamentów.
HISTORYCZNE RÓŻOWE DIAMENTY
WILLIAMSON
23,60 karatów, różowy
Odkryty w 1947 roku przez dr Williamsona w Tanzanii. Jego masa wynosiła około 54,50 karatów. Został podarowany ówczesnej księżniczce Elżbiecie z okazji jej ślubu. Diament został oszlifowany w Londynie i został podarowany księżnej w 1948 roku. Jego masa po oszlifowaniu spadła do 23,60 karatów. W 1953 roku, roku swojej koronacji, królowa umieściła diament w broszce z kwiatem autorstwa Cartiera. Do dziś pozostaje w klejnotach koronnych.
WIELKI MAZARIN
19.07 karatów, Light Pink, VS2, Golconda
Przeszedł przez ręce 5 królów, w tym Ludwika XIV, Króla Słońca, 2 cesarzy, w tym Napoleona, 2 cesarzowe, a także Frédérica Boucherona. Trafił na aukcję w Christie’s w 2017 roku i został sprzedany za 14 375 000 CHF.
KSIĄŻĘ
34,65 karatów, Fancy Intense Pink, VS2, Golconda
Odkryty około 300 lat temu, pierwotnie należał do Nizamów z Hyderabadu. Został zakupiony przez Van Cleef & Arpels w 1960 roku na aukcji. Wysłany do Paryża. Tam Pierre Arpels nazwał go „Princie” na cześć syna Sity Devi, Maharanee of Baroda. Został sprzedany przez Christie’s w 2013 roku za 39 323 750 USD.
AGRA
28,15 karatów, Fancy Intense Pink, Golconda
Dokładna historia Agry jest nieznana. Początki sięgają Indii i XV wieku. Pierwotnie należała do Radży z Gwalior, a następnie podobno była noszona przez cesarzy Mogołów. Przemycona do Anglii przez paryskiego handlarza który przejął klejnot od Księcia Brunszwiku, została następnie zakupiona i przerobiona przez londyńskiego jubilera Edwina Streetera. Wiele razy zmieniał właściciela i był najczęściej wystawiany na aukcji w Christie’s. W 1990 roku na aukcji w Londynie został zakupiony za 6 959 700 USD.
Opracował, na podstawie materiałów Domy Aukcyjnego Christie’s, Edmund Mrozowski.
Zdjęcie wewnętrzne ze strony internetowej Rio Tinto przedstawia kolekcję diamentów z Argyle
